/152/ erubescunt. Plerosque enim, quo sunt doctiores
literatioresque, eo magis Epicuream
insectari vitam videmus, quod nullius
sane religionis argumentum est.
EXERCITATIO XXVII
Epicuream sententiam confutat ex ipsius
fundamentis.
Perabsurda quidem sententia, errorum
omnium absurdissimorum sentina.
Nam quid est dicere Deum esse et non cunctis
maxime hominibus providere, nisi ignem
esse et non calefacere, cum aliud non sit Deus
quam cuncta providens, cunctis prospiciens
fovensque movensque atque supercilio gubernans?
Secundo: Si Deus est, infinitae est potentiae,
ubique igitur sit necesse est, cumque caecus
non sit neque surdus, παντ’εφορα και παντ’
επακουει Omnia videt et inaudit; non igitur
in umbra et otio aetatem transmittit, ut
Epicurei somniabant.
Tertio: Epicureorum Deus est summe beatus,
summe igitur operatur. Consecutio probatur
hoc modo: Beatitudo dicitur summum
bonum, quod sua natura est communicativum;
id autem esse nequit sine operatione:
Indice
|
Pagine introduttive |
|
EXERCITATIONES |